Rzeka Piława

Początek Piławy stanowi strumyk wypływający z podmokłej okolicy w niewielkiej odległości od zachodniego krańca Jeziora Komorze.

Górny bieg rzeki różni się zasadniczo w charakterze od środkowej i dolnej jej części. W swoim początkowym odcinku Piława przepływa przez ciąg większych i mniejszych jezior, w większości otoczonych lasami. Odcinki rzeki łączące jeziora są krótkie i bezpieczne przy pokonywaniu ich kajakiem - nurt jest wystarczająco głęboki i niezbyt szybki, prawie nie ma przeszkód. Najciekawszy jest końcowy odcinek górnej Piławy, rezerwat obejmujący Rozlewiska Nadarzyckie - obszar bardzo malowniczych i interesujących z przyrodniczego punktu widzenia moczarów i bagien.

Strefa jezior kończy się na Zalewach Nadarzyckich (zbiornikach leżących poniżej bagiennego rezerwatu). Za Nadarzycami rzeka na długim (około 20km) odcinku meandruje jednostajnie przez sosnowe głównie lasy, nigdzie nie zbliżając się do miejsc zamieszkałych przez ludzi. Brzegi bywają na przemian płaskie i bagniste lub wysokie i strome, nurt często tarasują zatory ze zwalonych drzew. Z uwagi na ilość przeszkód i liczne zakola, spływ jest co prawda łatwy ale żmudny i monotonny.

W dolnym biegu, poniżej wioski Szwecja, tereny otaczające Piławę ponownie robią się ciekawsze - więcej jest odkrytych łąk i pól, rzeka przepływa przez kilka niewielkich wiosek. Mniej jest też przeszkód tarasujących jej nurt.

W końcowej części, po połączeniu się z rzeką Dobrzycą, Piława staje się szeroka i powolna, prąd zanika w miarę zbliżania się do spiętrzenia wód przy elektrowni wodnej Dobrzyca. Na brzegach dominują bagniste liściaste lasy, w wielu miejscach gałęzie drzew zwieszają się do samego lustra wody. Ostatecznie Piława wpada do Gwdy.

Zdjęcia (5)

Komentarze (0)